Boekwaarde

Binnen asset-based methodes wordt de waarde van de onderneming feitelijk bepaald door de balans van de onderneming. We onderscheiden waardering op basis van:

De intrinsieke waarde

De intrinsieke waarde is de optelsom van de zichtbare economische bezittingen van een onderneming op een bepaald moment (inclusief eventuele overwaarde). Deze methode is eenvoudig, vooral als er geen sprake is van goodwill. Het grootste nadeel van deze methode is dat de waarde wordt bepaald op basis van een momentopname. Deze waarderingsmethode wordt nog wel eens gebruikt als het rendement van de onderneming laag is, maar als er wel veel waardevolle (vaste) activa zijn zoals gebouwen en grond (bijvoorbeeld een landbouwbedrijf).

De liquidatiewaarde

De liquidatiewaardemethode geeft aan wat de onderneming bij beëindiging zou opbrengen door verkoop van de activa en de passiva. Deze methode wordt vaak toegepast als de onderneming failliet wordt verklaard, als de ondernemer stopt met de onderneming of als het bedrijf wordt opgesplitst in diverse delen. Als de onderneming personeel in dienst had, wordt de liquidatiewaarde van de onderneming verminderd met de afvloeiingsregeling voor het personeel. De liquidatiewaarde van de onderneming wordt ook verminderd met de eventuele liquidatiekosten. Dit kunnen personeelskosten zijn, eventuele verplichtingen die moeten worden afgekocht, maar ook belastingen of milieuheffingen.

Bij waardering op basis van profit-based methodes speelt de (verwachte) winst een belangrijke rol. We onderscheiden waardering op basis van:

Rentabiliteitswaarde

Hierbij is de uitkomst gebaseerd op de verwachte toekomstige (netto)winsten van een onderneming. Binnen de eenvoudige variant van deze methode worden toekomstige winsten gebaseerd op het verleden. Daar gaat het vaak mis. Een startend bedrijf dat in de eerste drie jaar alleen maar verliezen heeft behaald, zou bij een waardering op basis van de rentabiliteitswaarde namelijk niets waard zijn. Als het toekomstperspectief voor dit bedrijf positief is, klopt de feitelijke waarde niet met de uitkomst op basis van deze methode. Winsten zijn zelden stabiel en daarom is het vrijwel onmogelijk een uitspraak voor de toekomst te doen op basis van het verleden.

De verbeterde rentabiliteitswaarde

Ook binnen deze methode wordt de waarde gebaseerd op toekomstige winsten, die zijn afgeleid van historische resultaten. Maar daarbij wordt rekening gehouden met:
* de vermogensstructuur binnen de onderneming
* incidentele baten en lasten
* normale afschrijvingen en
* toevoegingen en onttrekkingen uit reserves en voorzieningen.

De winst gecorrigeerd voor bovenstaande zaken wordt contant gemaakt tegen de rentabiliteitseis; het rendement dat gevraagd wordt bij een onderneming met een bepaald risicoprofiel. Verder wordt rekening gehouden met het tekort/overschot aan eigen vermogen. Deze correctie wordt niet gemaakt binnen de waardering op basis van de ‘gewone’ rentabiliteitswaarde. Hoewel deze methode meer op de toekomst gericht is dan de andere methodes, houdt deze geen rekening met noodzakelijke investeringen in materiële vaste activa en de daaruit voortvloeiende extra winsten.